24 Ekim 2013 | PROJE 21. Sayı (Eylül-Ekim 2013)

Paris'in dışında bulunan bambu cephe kaplamalı Pasif Ev, yerel gelenekten olabildiğince sıyrılan bir mimariye sahip...


Mimari Ofis: Karawitz Architecture 
Konum: Bessancourt, 
Fransa (Seine Nehri Yanında)
Brüt Alan: 177 m2
Maliyet: 377.900 $
Bitiş: Eylül 2009
Yıllık Satın Alınan Enerji: 110 MJ/m2
Yıllık Karbon Ayak İzi: 0.5 CO2/m2
Program: Yatak odası, mutfak, banyo, oturma odası ve garaj
Paris’in 30 kilometre kuzeybatısındaki Bessancort’ta bulunan, Mimar Milena Karanesheva ve Mischa Witzmann’ın tasarladığı bambu cephe kaplamalı Pasif Ev mimari turistleri, bölge halkını ve film ekiplerini cezbediyor. İnsanlar, dar ve sık sokaklar boyunca 12. ve 13. yüzyıldan kalma yapıların ve avluların modern tasarıma baskın çıktığı bu kasabadaki Pasif Evi görmek için geliyorlar. 
Tarihi mahalle ile 70 ve 80’lerden kalan konut bölgesi arasında bulunan evin yapımı oldukça zorlayıcı olmuş. 2009’da tamamlandığı zaman resmi olarak Pasif Ev unvanını alan Fransa’da ikinci, Paris bölgesindeki ilk yapı olma özelliğine sahip. O zamandan beri karı ve koca mimar olan Karanesheva ve Witzmann, 2005’te Paris’te kurdukları Karawitz Mimarlık bünyesinde yedi tane Pasif Ev tasarlamışlar. 


Karanesheva, 180 metrekarelik iki katlı bambu Pasif Evin çok sıkı olan yerel yönetmelik ve eski inşaat yasalarından dolayı teknik ve düzen yönünden basit bir bina olmak zorunda kaldığını belirtiyor. Eğimli bir çatı ve gizlilik için belirli bir pencere limiti, yönetmelik tarafından zorunlu kılınmış. Karanesheva, “Biz modern mimarlarız. 18. yüzyıldan gelmiyoruz. Bizim için çağdaş olmak çok önemli” diyor. O ve Witzmann çağdaşlığı geleneksel formu soyutlayarak başarmışlar.
Yaklaşık 60 cm genişliğindeki omurga, basit dikdörtgeni ikiye bölüyor. Evin güneye bakan bölümü kuzey bölümünün iki katı büyüklüğünde ve açıklıkların çoğu güney tarafında bulunuyor. Güney bölümünde mutfak ve oturma odası zemin katta; üç yatak odası ile bir oyun salonu ise ikinci katta bulunuyor. Banyo ve çamaşır odası kuzey tarafına bakıyor. Omurga iki noktada açılıyor, yük taşıyan yapı olarak görev yapıyor ve mekanik ekipmanı saklıyor. İkinci katta bulunan metal ızgara yürüme yolu güney cephede büyüyor ve bir balkona dönüşüyor, kepenklere destek görevi görüyor. 
Birçok ahşap kaplama çeşidini inceledikten sonra Karanesheva ve Witzmann, kendilerine özgü kalitesi ve düzensizliği nedeniyle bambuyu tercih etmişler. Karanesheva bunu, “Ev çok kompakt olduğu için içinden görülebilecek çok hafif bir kabuğu olsun istedik” diye belirtiyor. Avrupa’da bambu kullanan az proje var ve delikli gövdeler ile bir evin cephesini kaplamak daha asil bir amaç kazandırıyor. Ayrıca ahşaptan daha ucuz. 


Evin görece basitliği, mimarların projeyi gerçekleştirirken yaşadığı bürokratik ve teknik zorluklarla çelişiyor. Bulgar olan Karanesheva ve Alman-Avusturyalı Witzmann Pasif Ev kavramına oldukça tanıdıklar. Pasif Ev Performans sertifikasının kökleri 1970 petrol krizi esnasında Kuzey Amerika’da yapılan evlere dayanıyor ve 1996’da Almanya’da Dr. Wolfgang Feist tarafından kurulan PassivHaus Enstitüsü tarafından biçimlendirilmiş. Fakat mimarlar Fransa’daki prototip için finansal destek sağlayacak bir müşteri aradıklarında projenin fonksiyonu konusunda şüphe ve bazen de alayla karşılaşmışlar... “Durum ümitsizdi” diyor Karanesheva. Bu esnada ailesel ihtiyaçları değişmiş ve evi kendileri için inşa etmeye karar vermişler.
Konumun önemli bir faktör olduğunu düşünen Karanesheva, araba kullanmak zorunda da kalmak istememiş; bu nedenle evin bir tren istasyonuna ve diğer tesislere yakın olmasını tercih etmiş. 12. yüzyıldan kalma bir kilisenin arkasında çok uygun konumu olan bir arsa bulmuşlar. Fakat tarihi eserleri korumakla yükümlü karar verici kurum Karawitz’in tasarımına kesinlikle karşı çıkmış. “Bambu” ve “Güneş panelleri”.. “Kesinlikle hayır” yanıtını almışlar. Birçok değişiklik, tartışma ve aksama sonunda yerel kurumların şüpheciliği zamanla desteğe dönüşmüş.  
Aynı zamanda Karanesheva ve Witzmann, Pasif Evler için gerekli olan hava geçirmezlik değerini sağlayabilecek marangozlar bulmak zorunda da kalmışlar. Çoğu ustanın taş üzerine çalıştığı Fransa’da bu oldukça zor olmuş. Fakat sonuçta Brittany’den bir marangoz ve Paris’ten sürdürülebilir inşaat üzerine uzmanlaşan bir firma ile proje başarıyla gerçekleştirilmiş.


“Düşündük ki, ısıtması olmayan bir ev problem olabilir” diyor Karanesheva, “Fakat daha sonra ne kadar konforlu olduğunu görünce çok şaşırdım”. Saatlik hava değişimi sadece 0.48 ve yüzde 76 oranında ısı geri kazanımlı havalandırma ile güneş açtığı zaman evin içindeki sıcaklık hızla artıyor. Mimarlar kendilerini yerel olarak üç camlı pencere üretmeye başlayan bir firma buldukları için oldukça şanslı görüyor. Karanesheva, “İdeal Pasif Evde daha az cam olması gerekiyor. Bizim evimizdeyse zemin kat ve kabuğa göre oldukça fazla cam bulunuyor, fakat hoşumuza gittiği için bu şekilde yaptık. Bu proje Pasif Evin mümkün olduğunu, inşaat maliyetinin normalden yüksek olmadığını ve bu kavramın gerçekten işe yaradığını gösteriyor” diye de bir yorumda bulunuyor.



 

---

R E K L A M